همسایه سدر و همسفر رود

روایت زندگی و زمانۀ دکتر محمدرضا سنگری، معلم شاعر و عاشقی است که با سخنرانی‌ها و کلام بدیع خود در جامعه، دانایی می‌افشاند.

سنگری نویسنده، پژوهشگر و شاعر ادبیات انقلاب اسلامی و ادبیات آیینی و عاشورایی است. او متولد 1333 شهر دزفول است و رشتۀ تحصیلی‌اش در دانشگاه زبان و ادبیات فارسی بوده که در این رشته با مدرک دکتری از دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۳ فارغ‌التحصیل شده ‌است. کتاب حاضر از سی جلسه مصاحبه با محمدرضا سنگری تشکیل شده است. از کودکی تا اکنونش را با جزئیات روایت کرده است؛ روایتی که می‌تواند بخش مهمی از تاریخ ادبیات معاصر ایران را در بر بگیرد و به کار علاقه‌مندان و همچنین دانشجویان زبان و ادبیات فارسی بیاید.

ازجمله آثار نویسنده می‌توان به حوالی روشن صدا، از مشهد تا ژوهانسبورگ، از سناباد شعر، در جست‌وجوی مهتاب و... اشاره کرد.

گزیدۀ متن

آقای دکتر تعریف شما از زندگی چیست؟ من از نگاه خدا زندگی را تعریف می‌کنم. خدا می‌فرماید: «ان خلق الموت و الحياة ليبلوكم أيكم أحسن عملا» یعنی: «زندگی، فرم است برای خلق زیباترین کار ممکن» ما آمده‌ایم تا بمانیم و آمده‌ایم زیباترین و برترین و تأثیر گذارترین عمل را در فرصتی به نام عمر انجام دهیم. اگر این اتفاق رخ دهد، چیزی به اسم «حیات طیبه» رخ خواهد داد و ما در پی همین هستیم؛ حیات زیبا با زیستنی پاک که آموزه ی فرهنگ قرآنی ما است.  بیش از ۳۰ جلسه‌ای که با شما گفت و گو کردم، تقریبا زندگی شما را جزو زندگی‌های پرتلاطم و سخت می‌دانم. اگر به کودکی برمی‌گشتید، زندگی را همین گونه از سر سطر می‌نوشتید؟ این یک پرسش است که همه‌ی ما می‌دانیم، نمی‌دانیم این اتفاق می‌افتد که دوباره برگردیم، آیا اصلا چنین چیزی برای کسی اتفاق می‌افتد؟

جهت مشاهده و تهیه دیگر آثار نویسنده کلیک کنید